Ο προτελευταίος αγώνας της σεζόν είναι το Grand Prix των ΗΠΑ, το οποίο διεξήχθη για πρώτη φορά στο Texas πέρσι. Για φέτος επιλέχθηκε ο ίδιος συνδυασμός ελαστικών: P Zero Orange hard και P Zero White medium.
Η πίστα του Austin είναι ένα εξαιρετικά ποικίλο σιρκουί που καταπονεί τα ελαστικά μευψηλά φορτία, καθώς γρήγορα και ομαλά κομμάτια εναλλάσσονται με άλλα, πιο αργά καιτεχνικά. Αυτό σημαίνει ότι δοκιμάζονται οι συνολικές ικανότητες ενός ελαστικού, καθώς ηελκτική πρόσφυση στην έξοδο των αργών στροφών είναι εξίσου σημαντική με τηνπλευρική πρόσφυση που απαιτούν οι αλλαγές κατεύθυνσης με υψηλή ταχύτητα - έναακόμα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Circuit of the Americas μήκους 5.513m.
Paul Hembery: «Τα σκληρά και μεσαία ελαστικά είναι η καλύτερη επιλογή για το Grand Prix των ΗΠΑ, επειδή το σιρκουί καταπονεί τα ελαστικά με υψηλά φορτία και χρειάζονταιοι πιο ανθεκτικές γόμες της γκάμας. Υπάρχουν μερικές γρήγορες στροφές και πολλέςυψομετρικές διαφορές - από αυτή την άποψη μοιάζει με το Spa. Όσο περισσότεραφορτία δέχεται το ελαστικό, τόσο υψηλότερη θερμοκρασία αναπτύσσεται – και αυτόαυξάνει τη φθορά και το degradation. Φέτος που ερχόμαστε στην Αμερική για δεύτερηφορά ξέρουμε καλύτερα τι να περιμένουμε, ενώ πέρσι – όπου πάλι είχαμε επιλέξεισκληρή και μεσαία γόμα – ήταν ένα βήμα στο άγνωστο. Οι φετινές γόμες είναι πιομαλακές, επομένως προβλέπουμε περίπου δύο pit stops στον αγώνα, πάντα ανάλογα και με την εξέλιξη της πίστας. Αν και Νοέμβριος, ο καιρός φαίνεται να είναι ζεστός, κάτι που εμφανώς επηρεάζει και το θερμικό degradation. Το Αμερικανικό κοινό επεφύλαξε μίαφανταστική υποδοχή στη Formula 1, και ο περσινός αγώνας έχει μείνει αξέχαστος, γιαυτό και ανυπομονούμε να επιστρέψουμε σε μία χώρα με τόσους οπαδούς της F1, πουπαράλληλα είναι βασική αγορά για τα Ultra High Performance ελαστικά μας.»
Jean Alesi: «Το Grand Prix των ΗΠΑ το 1990 ήταν το πρώτο μου grand prix με ελαστικάPirelli με την Tyrell, και εξελίχθηκε σε πολύ καλό αγώνα για μένα. Ήταν το πρώτο μουgrand prix και η πρώτη μου ολοκληρωμένη σεζόν, γι’ αυτό και πάντα θα το θυμάμαι. Τηνεποχή εκείνη, τα Αμερικανικά σιρκουί της F1 ήταν κυρίως πίστες δημόσιων δρόμων,όπως άλλωστε και του Phoenix. Επίσης, οι κανονισμοί για την εξέλιξη των ελαστικώνήταν απολύτως ανοιχτοί: οι διαστάσεις ήταν συγκεκριμένες αλλά πέραν τούτου οι κατασκευαστές είχαν απόλυτη ελευθερία. Με την Pirelli, μπορούσαμε να τρέξουμε σε όλοτον αγώνα χωρίς στάση, ενώ οι άλλοι αναγκάζονταν να σταματούν. Και αυτό ήταν τομυστικό των ισχυρών μας επιδόσεων που άφησε τους πάντες έκπληκτους. Οδήγησα τοναγώνα για αρκετούς γύρους και τερμάτισα δεύτερος πίσω από τον Ayrton Senna με τηνπολύ ισχυρότερη McLaren-Honda! Τόσο σπουδαίο ρόλο έπαιξαν τα ελαστικά. Ασφαλώςτώρα το Αμερικανό Grand Prix είναι πολύ διαφορετικό. Την πρώτη χρονιά - το 2012 – τοAustin ήταν πραγματική υπερπαραγωγή, με εκλεκτούς προσκεκλημένους, απόηθοποιούς μέχρι αστροναύτες, και ήταν φανταστικό να βλέπουμε τον ενθουσιασμό των Αμερικανών με τη Formula 1. Δεν ήταν το ίδιο στην εποχή μου όπου δεν υπήρχε τόσοενδιαφέρον για τη F1 στην Αμερική. Η πίστα του Austin προσφέρει και συναρπαστικό θέαμα, κάτι που προφανώς μετράει. Μία από τις λεπτομέρειες που πιστεύω ότι όλοιθυμούνται είναι τα καπελάκια cowboy της Pirelli στο βάθρο: είχαν πολύ πλάκα …»
Σχέση πίστας/ελαστικών:
Όπως το Abu Dhabi, το Austin είναι ένα από τα λίγα αριστερόστροφα σιρκουί τουημερολογίου. Άλλες αριστερόστροφες πίστες είναι της Κορέας, της Σιγκαπούρης και τηςΒραζιλίας.
Ο ασφαλτοτάπητας στο Austin, καινούργιος πέρσι, είναι γενικά πολύ ομαλός, αλλά κάθεχρόνο τείνει να γίνεται πιο τραχύς. Αυτό συμβαίνει επειδή φθείρεται το εξωτερικό στρώμακαι βγαίνουν στην επιφάνεια τα χαλίκια της ασφάλτου.
Τεχνικές πληροφορίες:
Δύο είναι τα σημεία που αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη πρόκληση στο Σιρκουί του Austin. Το πρώτο είναι η Στροφή 1, μία φουρκέτα μοναδικής χάραξης, όπου τα ελαστικά πρέπει να παρέχουν βέλτιστη πρόσφυση – ακόμα και όταν είναι σχετικά κρύα π.χ. στον πρώτο γύρο. Η Στροφή 11 είναι επίσης ιδιαίτερα απαιτητική καθώς ο πιλότος αρχίζει ναφρενάρει δυνατά ενώ το μονοθέσιο ήδη στρίβει, δημιουργώντας μία ανομοιόμορφηκατανομή δυνάμεων στα ελαστικά. Η καλή πρόσφυση της γόμας είναι απαραίτητη για μίααποτελεσματική είσοδο.
Τα μονοθέσια θα στρίβουν με μικρή απόσταση από το έδαφος και μέτρια αεροδυναμικήπίεση: ένα σετάρισμα που δεν θα απέχει πολύ από εκείνο που είδαμε στο ΤουρκικόGrand Prix στην Κωνσταντινούπολη – το οποίο έχει κάποια κοινά σημεία με το Circuit of the Americas.
Οι τρεις πρώτοι πιλότοι στον περσινό αγώνα της Αμερικής (Lewis Hamilton, Sebastian Vettel και Fernando Alonso) χρησιμοποίησαν στρατηγική ενός pit stop, ξεκινώντας μεμεσαία γόμα και ολοκληρώνοντας με σκληρή. Πέρσι η χρονική διαφορά μεταξύ των δύοελαστικών ανά γύρο ήταν περίπου μισό δευτερόλεπτο. Φέτος υπολογίζεται να είναιελαφρώς μεγαλύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου